slovodefinícia
discriminate
(encz)
discriminate,diskriminovat v: Zdeněk Brož
discriminate
(encz)
discriminate,rozlišovat mezi : between pcernoch@imc.cas.cz
Discriminate
(gcide)
Discriminate \Dis*crim"i*nate\, v. i.
1. To make a difference or distinction; to distinguish
accurately; as, in judging of evidence, we should be
careful to discriminate between probability and slight
presumption.
[1913 Webster]

2.
(a) To treat unequally.
(b) (Railroads) To impose unequal tariffs for
substantially the same service.
[1913 Webster]
Discriminate
(gcide)
Discriminate \Dis*crim"i*nate\, a. [L. discriminatus, p. p. of
discriminare to divide, separate, fr. discrimen division,
distinction, decision, fr. discernere. See Discern, and cf.
Criminate.]
Having the difference marked; distinguished by certain
tokens. --Bacon.
[1913 Webster]
Discriminate
(gcide)
Discriminate \Dis*crim"i*nate\, v. t. [imp. & p. p.
Discriminated; p. pr. & vb. n. Discriminating.]
To set apart as being different; to mark as different; to
separate from another by discerning differences; to
distinguish. --Cowper.
[1913 Webster]

To discriminate the goats from the sheep. --Barrow.
[1913 Webster]
discriminate
(wn)
discriminate
adj 1: marked by the ability to see or make fine distinctions;
"discriminate judgments"; "discriminate people" [ant:
indiscriminate]
v 1: recognize or perceive the difference [syn: discriminate,
know apart]
2: treat differently on the basis of sex or race [syn:
discriminate, separate, single out]
3: distinguish; "I could not discriminate the different tastes
in this complicated dish"
discriminate
(devil)
DISCRIMINATE, v.i. To note the particulars in which one person or
thing is, if possible, more objectionable than another.
podobné slovodefinícia
discriminated
(encz)
discriminated,diskriminovaný adj: Zdeněk Brož
discriminates
(encz)
discriminates,diskriminuje v: Zdeněk Brož
indiscriminate
(encz)
indiscriminate,nekritický adj: Zdeněk Brožindiscriminate,nevybíravý adj: Zdeněk Brož
indiscriminately
(encz)
indiscriminately,neurčitě adv: Zdeněk Brož
undiscriminated
(encz)
undiscriminated,
Discriminate
(gcide)
Discriminate \Dis*crim"i*nate\, v. i.
1. To make a difference or distinction; to distinguish
accurately; as, in judging of evidence, we should be
careful to discriminate between probability and slight
presumption.
[1913 Webster]

2.
(a) To treat unequally.
(b) (Railroads) To impose unequal tariffs for
substantially the same service.
[1913 Webster]Discriminate \Dis*crim"i*nate\, a. [L. discriminatus, p. p. of
discriminare to divide, separate, fr. discrimen division,
distinction, decision, fr. discernere. See Discern, and cf.
Criminate.]
Having the difference marked; distinguished by certain
tokens. --Bacon.
[1913 Webster]Discriminate \Dis*crim"i*nate\, v. t. [imp. & p. p.
Discriminated; p. pr. & vb. n. Discriminating.]
To set apart as being different; to mark as different; to
separate from another by discerning differences; to
distinguish. --Cowper.
[1913 Webster]

To discriminate the goats from the sheep. --Barrow.
[1913 Webster]
Discriminated
(gcide)
Discriminate \Dis*crim"i*nate\, v. t. [imp. & p. p.
Discriminated; p. pr. & vb. n. Discriminating.]
To set apart as being different; to mark as different; to
separate from another by discerning differences; to
distinguish. --Cowper.
[1913 Webster]

To discriminate the goats from the sheep. --Barrow.
[1913 Webster]
Discriminately
(gcide)
Discriminately \Dis*crim"i*nate*ly\, adv.
In a discriminating manner; distinctly.
[1913 Webster]
Discriminateness
(gcide)
Discriminateness \Dis*crim"i*nate*ness\, n.
The state of being discriminated; distinctness.
[1913 Webster]
Indiscriminate
(gcide)
Indiscriminate \In`dis*crim"i*nate\, a.
Not discriminate; wanting discrimination; undistinguishing;
not making any distinction; confused; promiscuous. "Blind or
indiscriminate forgiveness." --I. Taylor.
[1913 Webster]

The indiscriminate defense of right and wrong.
--Junius.
-- In`dis*crim"i*nate*ly, adv. --Cowper.
[1913 Webster]
Indiscriminately
(gcide)
Indiscriminate \In`dis*crim"i*nate\, a.
Not discriminate; wanting discrimination; undistinguishing;
not making any distinction; confused; promiscuous. "Blind or
indiscriminate forgiveness." --I. Taylor.
[1913 Webster]

The indiscriminate defense of right and wrong.
--Junius.
-- In`dis*crim"i*nate*ly, adv. --Cowper.
[1913 Webster]
indiscriminate
(wn)
indiscriminate
adj 1: failing to make or recognize distinctions
2: not marked by fine distinctions; "indiscriminate reading
habits"; "an indiscriminate mixture of colors and styles"
[ant: discriminate]
indiscriminately
(wn)
indiscriminately
adv 1: in a random manner; "the houses were randomly scattered";
"bullets were fired into the crowd at random" [syn:
randomly, indiscriminately, haphazardly, {willy-
nilly}, arbitrarily, at random, every which way]
2: in an indiscriminate manner; "she reads promiscuously" [syn:
promiscuously, indiscriminately]
discriminated union
(foldoc)
discriminated union

The discriminated union of two sets A and B is

A + B = (inA, a) | a in A U (inB, b)| b in B

where inA and inB are arbitrary tags which specify which
summand an element originates from.

A type (especially an algebraic data type) might be
described as a discriminated union if it is a sum type whose
objects consist of a tag to say which part of the union they
belong to and a value of the corresponding type.

(1995-04-25)

Nenašli ste slovo čo ste hľadali ? Doplňte ho do slovníka.

na vytvorenie tejto webstránky bol pužitý dictd server s dátami z sk-spell.sk.cx a z iných voľne dostupných dictd databáz. Ak máte klienta na dictd protokol (napríklad kdict), použite zdroj slovnik.iz.sk a port 2628.

online slovník, sk-spell - slovníkové dáta, IZ Bratislava, Malé Karpaty - turistika, Michal Páleník, správy, údaje o okresoch V4