slovodefinícia
craven
(encz)
craven,zbabělý adj: Zdeněk Brož
Craven
(gcide)
Craven \Cra"ven\ (kr?"v'n), a. [OE. cravant, cravaunde, OF.
cravant? struck down, p. p. of cravanter, crevanter, to
break, crush, strike down, fr. an assumed LL. crepantare, fr.
L. crepans, p. pr. of crepare to break, crack, rattle. Cf.
Crevice, Crepitate.]
Cowardly; fainthearted; spiritless. "His craven heart."
--Shak.
[1913 Webster]

The poor craven bridegroom said never a word. --Sir. W.
Scott.
[1913 Webster]

In craven fear of the sarcasm of Dorset. --Macaulay.
[1913 Webster]
Craven
(gcide)
Craven \Cra"ven\, n. [Formerly written also cravant and
cravent.]
A recreant; a coward; a weak-hearted, spiritless fellow. See
Recreant, n.
[1913 Webster]

King Henry. Is it fit this soldier keep his oath?
Fluellen. He is a craven and a villain else. --Shak.

Syn: Coward; poltroon; dastard.
[1913 Webster]
Craven
(gcide)
Craven \Cra"ven\, v. t. [imp. & p. p. Cravened (-v'nd); p. pr.
& vb. n. Cravening.]
To make recreant, weak, spiritless, or cowardly. [Obs.]
[1913 Webster]

There is a prohibition so divine,
That cravens my weak hand. --Shak.
[1913 Webster]
craven
(wn)
craven
adj 1: lacking even the rudiments of courage; abjectly fearful;
"the craven fellow turned and ran"; "a craven proposal to
raise the white flag"; "this recreant knight"- Spenser
[syn: craven, recreant]
n 1: an abject coward [syn: poltroon, craven, recreant]
CRAVEN
(bouvier)
CRAVEN. A word of obloquy, which in trials by battle, was pronounced by the
vanquished; upon which judgment was rendered against him.

podobné slovodefinícia
cravenly
(encz)
cravenly,zbaběle adv: Zdeněk Brož
cravenness
(encz)
cravenness,
Craven
(gcide)
Craven \Cra"ven\ (kr?"v'n), a. [OE. cravant, cravaunde, OF.
cravant? struck down, p. p. of cravanter, crevanter, to
break, crush, strike down, fr. an assumed LL. crepantare, fr.
L. crepans, p. pr. of crepare to break, crack, rattle. Cf.
Crevice, Crepitate.]
Cowardly; fainthearted; spiritless. "His craven heart."
--Shak.
[1913 Webster]

The poor craven bridegroom said never a word. --Sir. W.
Scott.
[1913 Webster]

In craven fear of the sarcasm of Dorset. --Macaulay.
[1913 Webster]Craven \Cra"ven\, n. [Formerly written also cravant and
cravent.]
A recreant; a coward; a weak-hearted, spiritless fellow. See
Recreant, n.
[1913 Webster]

King Henry. Is it fit this soldier keep his oath?
Fluellen. He is a craven and a villain else. --Shak.

Syn: Coward; poltroon; dastard.
[1913 Webster]Craven \Cra"ven\, v. t. [imp. & p. p. Cravened (-v'nd); p. pr.
& vb. n. Cravening.]
To make recreant, weak, spiritless, or cowardly. [Obs.]
[1913 Webster]

There is a prohibition so divine,
That cravens my weak hand. --Shak.
[1913 Webster]
Cravened
(gcide)
Craven \Cra"ven\, v. t. [imp. & p. p. Cravened (-v'nd); p. pr.
& vb. n. Cravening.]
To make recreant, weak, spiritless, or cowardly. [Obs.]
[1913 Webster]

There is a prohibition so divine,
That cravens my weak hand. --Shak.
[1913 Webster]
Cravening
(gcide)
Craven \Cra"ven\, v. t. [imp. & p. p. Cravened (-v'nd); p. pr.
& vb. n. Cravening.]
To make recreant, weak, spiritless, or cowardly. [Obs.]
[1913 Webster]

There is a prohibition so divine,
That cravens my weak hand. --Shak.
[1913 Webster]
cravenness
(wn)
cravenness
n 1: meanspirited cowardice
CRAVEN
(bouvier)
CRAVEN. A word of obloquy, which in trials by battle, was pronounced by the
vanquished; upon which judgment was rendered against him.

Nenašli ste slovo čo ste hľadali ? Doplňte ho do slovníka.

na vytvorenie tejto webstránky bol pužitý dictd server s dátami z sk-spell.sk.cx a z iných voľne dostupných dictd databáz. Ak máte klienta na dictd protokol (napríklad kdict), použite zdroj slovnik.iz.sk a port 2628.

online slovník, sk-spell - slovníkové dáta, IZ Bratislava, Malé Karpaty - turistika, Michal Páleník, správy, údaje o okresoch V4